Σήμερα ένα στα πέντε ζευγάρια είναι υπογόνιμο. Η ενημέρωση του ζευγαριού και η συνειδητοποίηση ότι είναι δυνατόν να αντιμετωπισθεί κάθε πρόβλημα με την κατάλληλη θεραπεία είναι αναγκαία. Η υπογονιμότητα δεν ισοδυναμεί με στειρότητα. Στο 40% των περιπτώσεων ανευρίσκεται γυναικείος παράγοντας, στο 40% υπάρχει ανδρικός παράγοντας και στο 20% η υπογονιμότητα είναι ανεξήγητη (ιδιοπαθούς αιτιολογίας). Φυσικά, σε μεγάλο ποσοστό η υπογονιμότητα είναι συνδυασμός ανδρικών και γυναικείων παραγόντων, και γι’ αυτό τα περισσότερα ζευγάρια πρέπει να θεωρούν την υπογονιμότητα σαν ένα πρόβλημα και των δύο, αντιμετωπίζοντάς την σαν ζευγάρι και όχι ως μονάδες, το οποίο εμπεριέχει τον κίνδυνο της απόρριψης οδηγούμενοι έτσι σε ενοχικές συμπεριφορές.
Η ανδρική γονιμότητα παρουσιάζει φθίνουσα πορεία τα τελευταία χρόνια χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι δεν επιδέχεται θεραπείας, μιας και οι εξελίξεις στο χώρο της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής είναι ραγδαίες.
Πότε ένας άνδρας πρέπει να προσφύγει στον ειδικό αναπαραγωγής;
Οι Έλληνες άνδρες δυσανασχετούν ακόμα και να κάνουν ένα σπερμοδιάγραμμα στα πλαίσια διερεύνησης της μη επίτευξης κύησης σε 1 χρόνο με φυσιολογική σεξουαλική ζωή. Πρέπει να γίνει συνειδητό πως χαμηλό ή αδύναμο σπέρμα δεν δύναται να θέσει σε αμφισβήτηση τον ανδρισμό. Πρόβλημα αυτής της καθυστέρησης είναι η πιθανότητα η γυναίκα τους να περάσει τα 35 με αποτέλεσμα να αυξηθούν οι πιθανότητες να είναι και εκείνες υπογόνιμες μιας και η αναπαραγωγική ικανότητα μιας γυναίκας επιδεινώνεται κάθε χρόνο μετά τα 35 έτη. Επομένως, διερεύνηση επιβάλλεται όταν:
Τα κύρια αίτια υπογονιμότητας μιας γυναίκας είναι τα ακόλουθα:
