Update cookies preferences

Kriokonserwacja zarodka

Obecnie kriokonserwacja zarodków jest uważana za rutynową i skuteczną procedurę  w Technikach wspomaganego rozrodu, dzięki metodzie witryfikacji. Technika ta jest zwykle preferowana w cyklach ART, gdy istnieje nadmiar zarodków dobrej jakości lub w przypadkach, gdy z jakiegoś powodu transfer zarodków nie jest zalecany.

W pierwszym przypadku pierwsze zarodki najlepszej jakości transferowane są do jamy macicy pacjentki. Nadwyżki zarodków są przechowywane w bardzo niskiej temperaturze przy zastosowaniu metody witryfikacji, i mogą zostać przetransferowane w przyszłym cyklu ART. W ten sposób pacjentka może uniknąć nowej stymulacji jajników.

W drugim przypadku, gdy przeniesienie embrionu nie jest możliwe, wszystkie zarodki są zamrażane, aby mogły być wykorzystane w przyszłości. Takie przypadki mogą wynikać z asynchroniczności lub za cienkiego endometrium, ryzyka hiperstymulacji jajników lub wzrostu progesteronu, które nie pozwalają na embriotransfer.

Witryfikacja to najnowocześniejsza i najbardziej obiecująca technika w dziedzinie kriokonserwacji zarodków. Metoda opiera się na zastosowaniu specjalnych substancji – krioprotektantów w następujących po sobie wyższych stężeniach, wraz z ultra-wysokimi stopami zamrażania. Krioprotektanty mają podwójne znaczenie, ponieważ usuwają wodę z wnętrza komórki, a jednocześnie chronią membrany komórkowe przed ekstremalnie niskimi temperaturami. Te dwa czynniki powodują unikanie pojawienia się kryształków lodu w komórce, a w konsekwencji przeżycie zarodków. Po tym procesie witryfikowane zarodki są przechowywane w zbiornikach z ciekłym azotem w temperaturze -196 stopni. Zarodki mogą być przechowywane i witryfikowane, bez wpływu na ich zdolność do implantacji. W oparciu o grecką ustawę 3305/2005 dotyczącą wspomaganej rozrodczości, witryfikowane zarodki mogą być przechowywane przez 5 lat, z możliwością przedłużenia tego okresu o kolejne 5 lat. W szczególności należy odnotować wyższą przeżywalność (97%) zarodków po witryfikacji w porównaniu ze starszą techniką powolnego zamrażania. Na uwagę zasługują również implantacja i ciąża kliniczna po rozmrożeniu witryfikowanych zarodków, które są nawet porównywalne z świeżymi zarodkami.

Czas witryfikacji zależy od czynników, takich jak jakość zarodków, nadwyżka liczby zarodków, a także rodzaj cyklu ART, którą para będzie stosować. Zazwyczaj zarodki są witryfikowane w 3 lub 5 dniu, gdy są w fazie  (6-8 komórek) lub stadium blastocysty (> 100 komórek). W przeciwnym razie, w zależności od każdego pojedynczego przypadku, witryfikację można wykonać nawet w drugim dniu hodowli.

 

 

Share this video

assisting nature
assisting nature
Espa